جنگ جهانی دوم نبردی ویرانکننده و واقعهای هولناک در سطح بینالمللی بود که از سال ۱۹۳۹ آغاز شد و تا ۱۹۴۵ ادامه داشت یعنی این جنگ خونین ۶ سال به طول انجامید و کشورهای بسیاری را به ویرانی کشاند. اعداد و ارقام شرمآور باقیمانده از این جنگ مو برتن انسان سیخ میکند.
این جنگ تمامی کشورهای بزرگ جهان از جمله اتحاد جماهیر شوروی، چین، ژاپن و آلمان، آمریکا،فرانسه، انگلستان و تمام اروپا را درگیر خود کرده بود. کشورهایی که در دو جبههی متفقین و متحدین باهم میجنگیدند.
نگاهی کنیم به حقایقی درباره جنگ جهانی دوم
اما این جنگ تا کی ادامه داشت؟ آتش بس جنگ درست زمانی بود که آدولف هیتلر خودکشی کرد! این جنگ پیامدها و حقایق نگفتهی بسیاری را در خود دارد. از بمبهای اتمیای که بر سر مردم بیگناه ژاپن میریخت تا پدید آمدن دو ابر قدرت مثل آمریکا و شوروی!
نوزادان ربوده شده
در حملهی نازیها به لهستان میلیونها خانواده از بین رفتند و کودکان بسیاری بیخانمان شدند. نازیها در اقدامی به قول خودشان هوشمندانه، نزدیک به ۵۰ هزار نوزاد و کودکی که از نظر ظاهری شبیه به آلمانیها بودند را به آلمان فرستادند و چندین سال بعد از آنها در اردوگاهها کار اجباری استفاده میکردند یا آنها را به بدترین شکل ممکن شکنجه میکردند و میکشتند.
غنایم جنگی از جنس آدمیزاد
در جریان جنگ جهانی دوم، غنایم بسیاری برای سربازان جنگی به دست میآمد. برخی از سربازان آمریکایی اعضای بدن ژاپنیهای حاضر در جبهه اقیانوس آرام را قطع میکردند و آنها را به عنوان غنیمت میبردند.
کالبدشکافی زندهی اسیران آمریکایی
توشیو تونو دانشجوی سال اول پزشکی بود که به گفتهی خودش وظیفهی انجام آزمایشاتی را داشت که برای برخی هنوز هم باورنکردنیست.
در سال ۱۹۴۵ هواپیمای آمریکایی B-29 در خاک ژاپن سقوط کرد و ۸ سربازش به سرنوشتی دردناک و وحشیانه دچار شدند. تونو از آزمایشات وحشتناکی میگوید که روی این سربازان انجام شده. یکی از این آزمایشها تزریق آب دریا به بدن این سربازان بوده با هدف اینکه بتوانند بفهمند که میتوانند از آن بهعنوان سرم نمکی استفاده کنند یا نه! از دیگر آزمایشاتی که روی آنها انجام شد برداشتن ارگانها و اعضای آنها از بدنشان بود تا مشخص شود چه مقدار میتوانند بدون وجود آن اعضا زنده بمانند. تونو تعریف میکند تکهای از مغز یکی از این افراد در حالیکه زنده بود برداشته شد تا برای درمان صرع موردآزمایش قرار بگیرد.
آزمایشات پزشکی اردوگاه مرگ داخائو
زیگموند راشر یکی از دیوانهترین و بیرحمترین دکترها در اردوگاه مرگ داخائو بود. وی بین سال های ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۴ تعدای از باورنکردنیترین و وحشیانهترین آزمایشات دکتری را به نام خودش ثبت کرد.
او دکتر بیخردی بود کـه با شلیک به زندانیان و تزریق مواد کشف شده توسط خودش به آنها، سرعت مرگشان را تخمین میزد. در اصل هدفاش این بود که بفهمد مادهی جدیدی که کشف کرده تاثیری در سرعت بخشیدن بـه انعقاد خون در محل زخمها دارد یا خیر. یکی دیگر از کارهای وحشیانهی این دکتر انداختن زندانیان داخل آب یخزده و آب جوش بود تا ببیند این افراد چقدر میتوانند در این شرایط زنده بمانند.
۱۳ دسامبر ۱۹۳۷
در این روز سربازان ژاپنی شهر نانجینگ چین را پس از سه روز بمباران به تصرف خود درمیاورند. ژاپنیها بیرحمانه زنان و کودکان بسیاری را به طرز فاجعهباری در این شهر قتل عام کردند. تجاوزهای دسته جمعی به زنان و دختران کوچک و خردسال، قطع کردن دست، پا و اعضای بدن افراد و درآوردن جنین از شکم زنان باردار تنها بخش کوچکی از عملیات وحشیانهی آنهاست. این وضعیت برای چینیها تا سال ۱۹۴۵ ادامه داشت. در این مدت ده میلیون چینی توسط ژاپنیهای بیرحم قتل عام شدند.
اینها تنها بخشی از حقایقی درباره جنگ جهانی دوم بود که خواندید. در ادامه باز هم با حقایقی از این جنگ مطالبی منتشر خواهیم کرد.